โซคอร์โรมาจากมาทันซัสเมืองท่าที่ล้อมรอบอ่าวลึกและมีกำบังลึก 90 กม. ทางตะวันออกของฮาวานาประเทศคิวบา ร้านอาหารเล็กๆสร้างสรรค์ได้นำเสนอพาสต้าโฮมเมดและทาโก้ขนาดเท่าของว่าง ทางเดินริมแม่น้ำของคาลเล นาร์วาเอซ เป็นลานสเก็ตศิลปะอันรุ่งโรจน์ที่ประดับประดาด้วยประติมากรรมที่น่าอัศจรรย์ภาพของวีรบุรุษแห่งชาติคิวบาโฮเซ่ มาร์ติชด้วยดาบอยู่ในปากของเขา

ขั้นบันไดสีชมพูและยีราฟขนาดเท่าของจริง ภายในพื้นที่ 300 เมตร สตูดิโอแกลเลอรีของ Socorro ผ่านโรงเรียนดนตรี วิทยาลัยศิลปะ และบาร์และคาเฟ่ในจินตนาการอีกครึ่งโหล รู้สึกเหมือนเป็นเมืองที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงกับเมืองที่ฉันเดินทางครั้งแรกในช่วงปลายทศวรรษ 1990 จากนั้นเป็นสถานที่ที่มีรอยแผลเป็น ทรุดโทรม และกึ่งถูกทิ้งร้าง ปล่อยให้เน่าเปื่อยในช่วง ช่วงเวลาพิเศษที่ท้าทายทางเศรษฐกิจของประเทศ ทศวรรษแห่งความเข้มงวดหลังจากการล่มสลาย ของสหภาพโซเวียต ซึ่งเงินอุดหนุนคิดเป็น 30% ของ GNP ของคิวบา ย้อนกลับไปในตอนนั้น ผู้มาเยือนจากต่างประเทศถูกดึงจากสนามบินไปยังรีสอร์ทใหม่ที่หรูหราในเมือง Varadero ที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งแขกชาวคิวบาถูกห้ามไม่ให้เข้าไปในรีสอร์ท Calle Narváezเป็นย่านคลังสินค้าที่ถูกทอดทิ้ง Parque Libertad ซึ่งโบท็อกซ์อย่างสวยงามในปี 2564 นั้นสกปรกและไม่มีใครรัก ร้านอาหารแทบไม่มีอยู่จริง สำหรับฉัน เมืองนี้เปรียบเสมือนเรือที่จมน้ำ ซึ่งเป็นเรือไททานิคที่ประสบภัยซึ่งความมั่งคั่งที่เสียหายถูกซ่อนไว้จากการละเลยหลายทศวรรษ